Lewiatan

Więcej niż kino - to nie tylko szansa na obejrzenie ciekawych filmów, ale także możliwość spotkania się z wybitnymi przedstawicielami ze "świata filmu": producentami, reżyserami, scenarzystami, operatorami, aktorami, dziennikarzami.  

Laureata Złotego Globu, Złotej Palmy i Orła film produkcji rosyjskiej, prod. 2014 r., w reżyserii Andrieja Zwiagincewa LEWIATAN obejrzymy na najbliższym spotkaniu w cyklu Więcej niż kino.

LEWIATAN - Kola mieszka z młodą żona Lilą i nastoletnim synem Romą w małym miasteczku nad morzem w północnej Rosji. Ma stary drewniany dom, położony nad zatoką, który odziedziczył po ojcu. Mer miasteczka Wadim Szelewiat, w którego gabinecie wisi na ścianie portret Władimira Putina, wygrał z Kolą sprawę sądową i zamierza wyrzucić go z domu. Na pomoc przybywa Dimitri – znajomy prawnik z Moskwy, który wie jak uratować majątek Koli. Rozpoczyna się walka o przetrwanie ze skorumpowaną strukturą władzy, która zaczyna być coraz bardziej agresywna. Sytuacja się komplikuje, gdy prawnik okazuje się kochankiem Lili. Brutalna miasteczkowa klika zmusza go do wyjazdu, a rodzina Koli zostaje sam na sam z bezwzględnym, pożerającym wszystko Lewiatanem, którym okazuje się współczesna Rosja.   

Film trwa  2 godz. 20 min.

Gościem wieczoru będzie ARTUR LIEBHART dyrektor Planete+ Doc Film Festiwal, prezes zarządu Aganist Gravity.
Jest rodzajem wojownika. Wkurza go konsumpcyjny świat, więc na przekór całemu filmowemu rynkowi zajmuje się dokumentem. Bo jak twierdzi, tylko dokument jest w stanie głębiej poruszyć widza.

Komuna za oknem

Artur Liebhart przychodzi na świat w 1964 w Warszawie. Od małego idzie trochę pod prąd. Kiedy w sklepach jest tylko ocet i sól na półkach, on bierze się za gotowanie. Gotuje ziemniaki,  które zamienia w prawdziwą ucztę. Codziennie posypuje je innymi przyprawami, żeby nadać wrażenie, że jest to inna potrawa. Więc raz gotuje ziemniaki z solą, raz pieprzem, za tydzień z koperkiem. Prócz pasji do gotowania w ambitnym dziewięciolatku rodzi się miłość do kina. Ponieważ jest wysoki to już w wieku 12 lat wpuszczają go na filmy dla dorosłych. Korzysta z tego. Zawsze po niedzielnej mszy przychodzi na seans.

Szybko zaczyna wciągać go świat interesów. Zresztą były takie czasy, że jak ktoś miał głowę do biznesu to można było szybko się wzbogacić. Zaczyna od chińskich kurtek. Tu kupi, tam sprzeda. Nabiera rozpędu. Handluje wszystkim wliczając w to leasingowane jaguary dla rosyjskich biznesmenów. W jednym z wywiadów mówi: „Życie było jak film – pojechałem z rosyjskim biznesmenem po walizki Samsonite do Paryża. Miał do wydania kilka milionów dolarów. Wieczorem przy wódce powiedziałem mu, że jeszcze pięć miesięcy temu pracowałem w kołchozie i chodziłem tylko w gumiakach”.

Studia, żubr i Planete Doc

Później idzie na studia. Wydział Nauk Politycznych kończy z wyróżnieniem i idzie na aspiranturę. Wytrzymuje na niej rok. Zaczyna także filozofię i psychologię, ale rzuca bo trwa w Polsce okres wielkich przemian, czas który nieszczególnie sprzyja studiowaniu. Pozostałości po psychologii pozostały mu do dzisiaj, jest to jeden z fundamentów jego miłości do kina dokumentalnego.
Jednakże zanim zajął się dokumentem rozkręcił ze znajomymi agencję reklamową Mars&Venus. Zajmowali się kreowaniem wizerunku i identyfikacji firmy. Oni są odpowiedzialni za niebieskiego żubra w logo banku PKO SA. Później firma rozpadła się przez problemy personalne.

Kiedy rusza z Doc Planet Review (teraz PLANETE+ DOC FILM FESTIVAL) niektórzy pukają się w czoło. On wzruszał ramionami, mówił: „W ogóle nie bałem się konkurencji, a tym bardziej ryzyka, ponieważ od początku festiwalowi przyświecała wyraźna idea – chcieliśmy pokazywać warszawskiej publiczności pełnometrażowe filmy dokumentalne i jako pierwszy festiwal w Polsce stworzyliśmy konkurs dla tego rodzaju filmów".

Po latach, kiedy festiwal okazał się wielkim sukcesem sprzedają około 100 filmów rocznie i współpracują z 9 kanałami telewizyjnymi. Bo aby dystrybuować i promować filmy dokumentalne założył firmę – Against Gravity (Wbrew Grawitacji). I razem ze współpracownikami ma ambicję, aby organizowany przez nich festiwal stał się największą taką imprezą w Europie.

Potęga PLANETE+ DOC nie polega tylko na starannie wyselekcjonowanych filmach, ale także na zaproszeniu znamienitych sław kina jak chociażby Herzoga. Liebhart ma na to prosty przepis: Myślę, że ludzie mi ufają. Jeżdżę po świecie i poprzez osobiste kontakty nawiązuje znajomości. Chyba jestem lubiany!
Sekretem sukcesu Planete + Doc jest także to, że współpracuję z telewizjami online jak chociażby iplex.pl. Prócz tego dokumenty wyświetlane są nie tylko w dużych kinach, ale i małych studyjnych, tak żeby nawet mieszkaniec Garwolina miał do nich dostęp. Prócz festiwalu Against Gravity zajmuje się także wydawaniem serii wydawniczej „Magazyn Dokumentu”, który prezentuje najlepsze dokumenty ostatnich lat.

Przyszłość i potęga zdziwienia

Teraz prócz działalności zawodowej angażuje się społecznie. Na jego blogu w natemat.pl pisze sporo o filmach promując niezależne kino, o poszukiwaniu ciszy w mieście, o przekleństwie posiadania facebooka. Swój blog kieruje do tych, którzy: „potrafią się (nadal) zadziwiać. Bo zdziwienie, to pierwszy stopień do piekła, nie jak się uważa ciekawość. Zdziwienie pojawia się wtedy, gdy coś, co się dzieje, nie pasuje do naszego poglądu na świat. Film jako dzieło sztuki i film jako źródło poznania i samopoznania będą tutaj gościć często i gęsto. Choć w różnym towarzystwie. A więc zapraszam oba typy: dziwiących się i ciekawskich. No, ale przecież schodzi się do piekła po to, aby wyjść mądrzejszym, prawda? I nie chodzi o to czy ktoś wierzy, czy nie, tylko oto czy potrafi rozpoznać, że świat się zmienia a nie śmieje”.

Metryka

• Autor NOK