Uczczono płk. Edwarda Malewicza
9 września br. dokładnie w 90. śmierci, uczono pamięć płk. Edwarda Malewicza.
Na symbolicznym grobie pułkownika, znajdującym się na cmentarzu fortecznym w Twierdzy Modlin zapalono znicze i złożono kwiaty.
Przy symbolicznym grobie płk. Malewicza spotkali się uczniowie klas pierwszych Publicznego Gimnazjum w Twierdzy Modlin. W hołdzie pułkownikowi Malewiczowi, 10 lat temu jego imieniem nazwano gimnazjum w Twierdzy Modlin.
Podczas krótkiej uroczystości odczytano życiorys patrona szkoły, a potem złożono kwiaty oraz zapalono znicze.
Na cmentarzu obecni byli także przedstawiciele władz samorządowych miasta i powiatu: burmistrz Jacek Kowalski, przewodniczący Rady Miejskiej Krzysztof Bisialski oraz Starosta Powiatu Nowodworskiego Krzysztof Kapusta.
Nad całością czuwał Dyrektor Zespołu Szkół Zdzisław Szmytkowski.
Edward Malewicz był pułkownikiem artylerii Wojska Polskiego. Urodził się 8 lutego 1878 roku w Grodnie. W 1896 roku ukończył 2. Moskiewski Korpus Kadetów, a następnie, od września 1898 roku pobierał naukę w Konstantynowskiej Szkole Artylerii. Uzyskał dyplom technika dróg i komunikacji w Instytucie Dróg i Komunikacji.
W sierpniu 1917 roku zgłosił się do I Korpusu Polskiego, gdzie początkowo był dowódcą dywizjonu artylerii ciężkiej (fortecznej) w Mazurynie pod Witebskiem.
Od 4 listopada 1918 objął stanowisko inspektora artylerii w dowództwie korpusu i z nominacji J.Dowbór-Muśnickiego został zastępcą komendanta twierdzy Bobrujsk. Był członkiem delegacji, która 2 marca 1918 roku przybyła do Warszawy i złożyła Radzie Regencyjnej sprawozdanie z sytuacji w I Korpusie Polskim.
Po rozbrojeniu Korpusu przybył do Warszawy, został przyjęty do Wojska Polskiego i 15 listopada 1918 roku odkomenderowany w stopniu pułkownika na dowódcę Obozu Warownego Modlin. W maju 1919 pełnił czasowo funkcję dowódcy 9. brygady artylerii, w czerwcu tego roku był krótko dowódcą odcinka Frontu Mazowieckiego.
Był dowódcą grupy operacyjnej Modlin, podlegającej 5. Armii generała W. Sikorskiego. 19 czerwca 1920 został przeniesiony na stanowisko dowódcze Obozu Warownego Brześć nad Bugiem, a po dziesięciu dniach powrócił do Obozu Warownego Modlin na poprzednio zajmowane stanowisko dowódcy. W okresie od 5 marca do 19 kwietnia 1921 roku odbył kurs informacyjny dla wyższych dowódców w Warszawie.
Był nadal dowódcą Obozu Warownego Modlin, a jednocześnie oficerem nadetatowym 1. pułku artylerii ciężkiej, będącego jednostką macierzysta Modlina. 29 maja 1922 roku został zweryfikowany i zatwierdzony w stopniu pułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 roku. Był autorem planów unowocześnienia i rozbudowy Obozu Warownego Modlin. Zmarł w Warszawie 6 września 1924 roku.
Odznaczony był:
- amarantową wstęgą I Korpusu Polskiego,
- Krzyżem Virtuti Militari V klasy,
- Krzyżem Niepodległości (pośmiertnie),
- Krzyżem Walecznych
oraz innymi medalami krajowymi i zagranicznymi.
Był żonaty z Marią Sadowską. Zmarł bezdzietnie.
Metryka
- Autor Aneta Pielach – Pierścieniak: foto: Zespół Szkół w Twierdzy Modlin
